Met honderd procent zekerheid kan ik zeggen dat Dit is alles van Aidan Chambers al sinds mijn vijftiende in mijn top 5 van boeken staat. Hoewel ik in mijn puberteit en latere tienerjaren dit boek regelmatig las, is het nu voor het eerst in jaren dat ik het weer heb opgepakt. Maar ik genoot er nog net zo veel van, en ik ga je hier vertellen waarom.

In het kort

  • YA contemporary/coming-of-age
  • Flinke pil: 782 pagina’s
  • Grappig en random, maar ook hartverscheurend
  • Aandacht voor spirituele groei en seksuele ontwikkeling
  • Het perspectief van een tienermeisje vanuit een man beschreven

Rollercoaster

Het is een cliché, maar dit boek neemt je echt mee op een rollercoaster van emoties. Sommige passages zijn hilarisch, soms is het ongemakkelijk, dan is het weer ontroerend of inspirerend: ik denk dat dit heel goed aansluit bij de leefwereld van een tiener en het daarom zo realistisch is. Chambers is niet bang om zijn personages te laten blunderen, wat uiteindelijk tot groei leidt. Maar ook de traanbuizen worden ingezet: rouw speelt een grote rol in Dit is alles. 

Cordelia Kenn is bijna zestien en wil niet gemiddeld zijn, dus heeft ze haar zinnen gezet op een ontmaagding door Will Blacklin. Deze jongen heeft ze zorgvuldig uitgekozen, maar het was niet onderdeel van het plan om ook daadwerkelijk verliefd op hem te worden. Voor haar ongeboren dochter beschrijft ze de jaren van haar transformatie naar volwassen vrouw, vanaf haar ontmaagding tot de verwekking van haar baby.

Een belangrijk punt in haar ontwikkeling is dat Cordelia zonder moeder opgroeit. Haar tante Doris en goede vriendinnen helpen haar haar weg te vinden, maar de afwezigheid van haar moeder is wel degelijk een rode draad in het boek. Want hoe ga je om met seksualiteit als je geen moeder hebt om je uit te leggen hoe het zit? Ook haar vader mist haar moeder nog steeds, en neemt Cordelia mee naar bijzondere plekken waar haar moeder van hield.

Wat het boek zo sterk maakt, is de complete randomheid van sommige passages. Zoals een echte tiener beschrijft Cordelia grappige gesprekken (over bijvoorbeeld scheten), maakt ze lijstjes van dingen die ze leuk vindt en dingen die haar juist irriteren, en schrijft ze open over haar mening over jongens (tegenover mannen). Op het randje van volwassenheid maar met een flinke portie humor heeft Aidan Chambers een voor mij herkenbare puber-wereld geschapen.

Spiritualiteit

Wat me verbaasde tijdens mijn laatste reread, is dat er zoveel aandacht is voor spirituele groei. Meditatie, vruchtbaarheidsgodinnen en Keltische namen voor bomen komen allemaal aan bod. Ik denk dat dit is wat Cordelia zo speciaal maakt: dat ze aan de ene kant met zulke wereldse dingen bezig is als haar relaties en seks, en aan de andere kant open staat voor de verwondering van het spirituele. Als tiener was ik zelf ook wel een beetje met spiritualiteit bezig, maar ik geloof niet dat mijn klasgenoten mediteerden. Is dat dan de klik die ik met Cordelia voelde, waardoor dit boek een van mijn lievelingsboeken is geworden?

Zoals gezegd heb ik dit boek meerdere keren gelezen, en ook dit keer was het weer prachtig. Cordelia is herkenbaar, af en toe ongemakkelijk en ze maakt ook zeker fouten, maar ze is ook een sterke vrouw die nadenkt over de rol van seksualiteit in haar leven. Ik denk dat Cordelia voor veel tienermeisjes een vriendin kan zijn, zoals ze dat ook voor mij is geweest.