Heb jij wel eens dat je een boek wilt lezen, maar dat het je allemaal te lang duurt? Dan is Uitgeverij Vogelvrij wel iets voor jou. Deze uitgeverij specialiseert zich in korte digitale boeken, die de lengte van een speelfilm hebben.

Aanbod

Ondertussen is er in elk genre wel iets te vinden in de webshop van Vogelvrij: thriller, komedie, literatuur en zelfs non-fictie. En weet je niet zeker of een boek je leuk lijkt? Je kan ook een inkijk-exemplaar downloaden, zodat je de eerste paar pagina’s kunt lezen.

De boeken zijn allemaal te lezen in ongeveer anderhalf tot twee uur, dus voor de korte aandachtspanne zeker geschikt. De boeken kosten €4,00 per stuk, maar je kan ook een abonnement nemen van €25,00. Dan mag je 12 e-books downloaden, maar het wordt wel lastig kiezen: er komt er elke maand eentje bij!

Recensie: Dame Blanche – Gijs Muller

Gijs Muller heeft meerdere titels op zijn naam staan bij Vogelvrij, maar ik koos Dame Blanche om te lezen voor deze recensie. Het boek gaat over Jan Anne, die per ongeluk auditie doet voor talkshow-host als vrouw. Wanneer hij de baan krijgt kan hij zijn te vroeg gestorven tweelingzusje tot leven wekken, maar dan wordt de roem hem teveel en moet hij een manier vinden om afscheid te nemen van Anne.

Hoewel ik het verhaal leuk vond, moest ik wennen aan de schrijfstijl. Het voelde een beetje braaf, ouderwets. De vloek ‘potdomme’ bijvoorbeeld wordt tegenwoordig niet meer gebruikt, wat het geheel een brave sfeer geeft. Er zijn verschillende verklaringen voor dit taalgebruik, zoals het feit dat het zich afspeelt in 1996. Ik was toen vier, dus wie weet praatten mensen toen echt zo. Of misschien heeft Muller ervoor gekozen deze woorden te kiezen om de lezer een onaangenaam gevoel te geven, omdat de hoofdpersoon zich ook een beetje ongemakkelijk voelt.

Jan Anne lijkt een beetje autistisch, met zijn dagritmes (hij ligt twee minuten te vroeg in bed! Hoe kan dat nou?) en zijn drang naar regelmaat (elke dag de worteltjes in kleine blokjes snijden). Ook zijn skills in het verkeer zijn opmerkelijk. Maar ook lijkt hij aseksueel, omdat hij zich niet aangetrokken voelt tot vrouwen of mannen. Zou Sheldon Cooper inspiratie zijn geweest voor dit karakter?

Het andere personage, Belletje (laten we maar niet over die naam praten, okee?), dwingt Jan Anne uit zijn schulp te komen en de rol van Anne de talkshowhost aan te nemen. Maar ook de radio en televisie zijn heel dwingend: meerdere keren probeert Jan Anne te vertellen dat hij een man is, maar ze praten gewoon door hem heen. Hoewel hij eigenlijk niet een tweede keer op de radio wilt, zet de radio-assistent de lijn gewoon open. Let wel: de radio belt hém, omdat ze hem de dag ervoor zo leuk vonden. Jan Anne heeft dus totaal geen controle over zijn eigen leven, maar leert gedurende het boek om daar verandering in te brengen.

Omdat het in anderhalf uur te lezen is, voelt het soms een beetje kort door de bocht. Het einde is vrij plotseling en in mijn ogen niet heel logisch, maar misschien komt dat omdat ik me niet zo kon identificeren met het hoofdpersonage. Of dat komt door de lengte of omdat dit karakter voor mij niet herkenbaar is, weet ik niet zeker.

Eigenlijk gaat het boek over een toevallige samenloop van omstandigheden, een beetje dwang om buiten je comfort zone te komen en een chagrijnige dame die zichzelf opoffert. Het was een plezierig boek om te lezen (ook al klink ik hierboven erg kritisch) en ik ben benieuwd naar ander werk van Gijs Muller en de overige auteurs van Vogelvrij.