Sprookjes, steampunk en Star Trek zijn door elkaar gemixt in Marissa Meyer’s The Lunar Chronicles.
Sprookjes
Eigenlijk zijn deze boeken moderne vertellingen van onze klassieke sprookjes. De prachtige covers zijn al genoeg om aan te geven over welke sprookjes het gaat: Assepoester (Cinder), Roodkapje (Scarlet), Rapunzel (Cress) en Sneeuwwitje (Winter).
Als Disney-liefhebber en iemand die al sinds jonge leeftijd alles met letters verslindt, wordt het een sport de referenties naar de originele sprookjes te vinden. Meyer heeft deze verhalen omgebouwd, zodat ze in haar post-moderne wereld met androids, cyborgs en ruimteschepen passen.
Doordat de verhaallijnen van de sprookjes al bekend zijn, is het genieten van de weg naar de climax. Wanneer Assepoester haar schoen verliest. Wanneer Roodkapje wordt opgegeten door de wolf. Wanneer Rapunzel haar prins vindt. Wanneer Sneeuwwitje een hap neemt van de giftige appel. In Meyer’s bewerking zitten deze originele elementen, maar in een nieuw jasje.
Karakters
In Cinder, het eerste deel, volg je voornamelijk Cinder en lees je af en toe een hoofdstuk vanuit Kai, de prins. Wanneer in de delen erna nieuwe karakters worden geïntroduceerd, krijgen ook zij hoofdstukken vanuit hun perspectief. Hierdoor is het tegen de tijd dat je in het laatste deel bent aangekomen lastig om je nog de identificeren met het titelpersonage: niet alleen Winter, maar ook Cress, Scarlet, Cinder en alle mannelijke tegenhangers krijgen hun eigen hoofdstukken wanneer je in Winter bent beland. Dit zorgt voor een complex verhaal vanuit meerdere standpunten, maar ook voor minder binding met de karakters omdat je als lezer niet constant meeleeft met één personage.
Alle karakters zijn jongvolwassen mensen, al komen sommigen een stuk ouder of jonger over. “Captain” Carswell Thorne is tweeëntwintig , maar lijkt al over de dertig. Winter daarentegen is zeventien, maar komt over als een klein kind. Dit zit voornamelijk in de gedragingen (Winter) en het verleden dat Meyer aan het personage heeft gegeven (Thorne). De beschrijvingen zijn soms dus afwijkend van het beeld dat Meyer probeert te schetsen.
Oordeel
Zoals een goede YA-serie zit The Lunar Chronicles vol met liefde, actie en een gedeelde vijand. Mede door de sprookjes die als inspiratie dienden, is het niet gek dat in elk boek het hoofdpersonage een love interest tegenkomt, maar de spanning van deze liefde wordt in sommige gevallen uitgesmeerd over meerdere titels. Hierdoor blijf je geïnvesteerd in de boeken: je wilt weten of het uiteindelijk goed komt.
De boze stiefmoeder, de wolf, de heks en de boze koningin: ze krijgen allemaal wat ze verdienen. Maar op welke manier deze verhalen zich met elkaar vervlechten kan je maar op één manier uitvinden: door de boeken te lezen.
Originele titels: Cinder, Scarlet, Cress, Winter
Nederlandse titels: Cinder, Scarlet, Cress, Winter
Extra delen (niet beschreven in deze recensie): Fairest (verhaal over koningin Levana, soms als deel 3.5 of 4 tussen Cress en Winter geplaatst), Stars Above (collectie verhalen in de wereld van The Lunar Chronicles)
